Ciągle pada...

U nas ciągle pada a przynajmniej od wczoraj:) Korzystając z przymusowego wolnego dnia od pracy (za który to notabene nikt mi nie zapłaci) postanowiłam wziąć się za siebie i nie poddawać się mojemu ulubionemu nastrojowi któremu zawsze ulegam gdy tylko Adusia zamknie oczy (a to po północy dopiero) "nie chce mi się nic" ;)

 

Adusia zapewne już po raz ostatni ma na sobie swój pierwszy T-shirt

Był tajfun i już sobie poszedł...Straty są na pewno duże, szczególnie na wschodzie i w górach - zresztą jak co roku...Deszczy nie było aż tak wielkich tylko wiatr był podobno niesamowicie silny...Dodatkowo rozbił się samolot i to pewnie z powodu silnego wiatru - takie ostatnie podrygi tajfunu...Swoją drogą leciałam kiedyś samototem podczas tajfunu bo tutaj niektóre linie lotnicze nie do końca uznają za słuszne odwoływanie lotów...Ciekawe wrażenia były...

 

 

A u nas też tajfun w domu i w sercach...Adusia coś nieciekawa ostatnio - oczywiście ma chwile kiedy jest kochana, słodka, przytulińska, milusia, grzeczna lub cichutka jak myszka...Jednak w ciągu ostatniego tygodnia lub dwóch - sama już nie pamiętam Adzik w 90% jest rożdrażniony, zły, płaczliwy, wszystko chce a zarazem nie chce nic, chce iść na rączki i po sekundzie reaguje wrzaskiem żeby ją postawić na ziemię, bawić się nie chce, no chyba że czymś co jest surowo zabronione...

 

 

I tak nam mijają dni...Mam nadzieję że przejdzie jej trochę to histeryczne zachowanie gdyż czasem bardzo trudno jest wytrzymać...

 

Kolejny tajfun dotyczy ogólnej sytuacji "i co dalej". Mąż już nie pracuje, szukamy niani dla Adusi ale nie idzie nam najlepiej (Tajwan nie ma żadnej tradycji wykonywania tego zawodu, niańki pojawiły się kilka lat temu i daleko im do naszych zachodnich), żłobek - Adzik jest na 79 miejscu, przedszkole - trzeba czekać do stycznia aż będzie miała 2 latka...a z jednej pensji nie wyżyjemy...I doopa;)

 

 

Strasznie bym chciała chociaż raz napisać coś optymistycznego czy radosnego...Niestety od czasu narodzin Adusi moje życie nie wygląda tak jak bym tego oczekiwała (nawet w 10%) i pewnie dlatego stałam się zgorzkniałą, wiecznie narzekającą na wszystko babą z skwaszoną miną:( A to co piszę w moich postach to pomimo starań - jedno wielkie narzekanie...